کد مطلب:280038 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:602
ولادت حضرت مهدی
(تفسیر نور الثقلین ج 4 ص 111):
فی كتاب الغیبة لشیخ الطائفة نور الله مرقده، باسناده الی حكیمة حدیث طویل تذكر فیه مولد القائم نقول فیه: و قد ذكرت ام القائم (ع): و جلست منها حیث تقعد المرأة من المرأة للولادة، فقبضت علی كفی و غمزته غمزة شدیدة ثم انت انة و تشهدت و نظرت تحتها فاذا انا بولی الله متلقیا الارض بمساجده، فأخذت بكتفیه فأجلسته فی حجری و اذا هو نظیف مفروغ منه، فنادانی ابومحمد (ص): یا عمة هلمی فأیتینی بابنی، فأتیته به فتناوله و اخرج لسانه فمسحه علی عینیه ففتحها، ثم ادخله فی فیه فحنكه ثم ادخله فی اذنیه و اجلسه فی راحته الیسری فاستوی ولی الله جالسا فمسح یده علی رأسه و قال له: یا بنی انطق بقدرةالله، باستعاذ ولی الله من الشیطان الرجیم و استفتح:«بسم الله الرحمن الرحیم و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فی الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا یحذرون» و صلی علی رسول الله و امیر المؤمنین (ع) و الأئمة (ع) واحدا واحدا حتی انتهی الی ابیه، فناولنیه ابومحمد (ع) و قال: یا عمة ردیه الی امه: حتی تقر عینها و لا تحزن و لتعلم ان وعدالله حق و لكن اكثر الناس لا یعلمون».
در كتاب غیبت شیخ الطائفة نورالله مرقده الشریف بسند خود از حكیمه (ع) در
[ صفحه 41]
حدیث طولانی كه میلاد حضرت قائم (ع) را در آن ذكر كرده فرمود: كه (بهنگام ولادت) من آنگونه كه زن (قابله) در كنار زن باردار می نشیند در كنار مادر حضرت قائم (ع) نشستم دست مرا گرفت و فشار سختی داد و ناله برآورد و من در زیرش دیدم كه حضرت ولی الله (ع) به حالت سجده قرار دارد شانه های حضرت را گرفتم و در كنار خود نشاندم و دیدم پاك و پاكیزه است حضرت امام ابومحمد حسن عسكری (ع) فریاد برآورد: ای عمه فرزندم را به نزد من آور. من اطاعت كردم حضرت طفل را از من گرفت و زبان مبارك را بر چشمانش كشید طفل چشمان خود را گشود امام (ع) زبان در دهانش نهاد و سپس به گوشهایش دهان نهاد و او را در كف دست چپ خود گذاشت حضرت ولی الله (ع) بر روی دست امام نشست امام (ع) دست بر سر مباركش كشید و فرمود: پسر جانم سخن بگو به قدرت خدا. ولی الله (ع) از شیطان رجیم بخدا پناه برد و آغاز سخن كرد و فرمود:«بسم الله الرحمن الرحیم و اراده می كنیم كه منت گذاریم بر مستضعفان زمین و آنان را پیشوایان و وارثان حكومت و مكانت در زمین قرار دهیم و نشان دهیم به فرعون و هامان و سپاهیانشان از آنچه عذر می كردند» و صلوات و درود بر حضرت رسول اكرم (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و ائمه طاهرین صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین یكی یكی فرستاد تا به پدر بزرگوارش (ع) رسید. آنگاه امام (ع) طفل را به من سپرد و فرمود: ای عمه پسرم را به مادرش برگردان «تا چشمش روشن شود و اندوهناك نگردد و بداند كه وعده خدای تعالی حق است ولی بیشتر مردم نمی دانند».
(تفسیر نورالثقلین ج 4 ص 109):
قال سید العابدین علی بن الحسین (ع): والذی بعث محمدا بالحق بشیرا و نذیرا ان الابرار منا اهل البیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته و ان عدونا و اشیاعهم بمنزلة فرعون و اشیاعه.
حضرت سیدالعابدین امام علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: قسم به خدایی كه محمد (ص) را بحق برانگیخت و بشیر و نذیرش قرار داد همانا نیكان از ما اهل بیت (ع) و شیعیانش منزلت موسی (ع) و شیعیانش را دارند و همانا دشمنان ما و پیروانشان منزلت فرعون و پیروان او را دارند.
[ صفحه 42]
فی كتاب الغیبة لشیخ الطائفة نور الله مرقده، باسناده الی حكیمة حدیث طویل تذكر فیه مولد القائم نقول فیه: و قد ذكرت ام القائم (ع): و جلست منها حیث تقعد المرأة من المرأة للولادة، فقبضت علی كفی و غمزته غمزة شدیدة ثم انت انة و تشهدت و نظرت تحتها فاذا انا بولی الله متلقیا الارض بمساجده، فأخذت بكتفیه فأجلسته فی حجری و اذا هو نظیف مفروغ منه، فنادانی ابومحمد (ص): یا عمة هلمی فأیتینی بابنی، فأتیته به فتناوله و اخرج لسانه فمسحه علی عینیه ففتحها، ثم ادخله فی فیه فحنكه ثم ادخله فی اذنیه و اجلسه فی راحته الیسری فاستوی ولی الله جالسا فمسح یده علی رأسه و قال له: یا بنی انطق بقدرةالله، باستعاذ ولی الله من الشیطان الرجیم و استفتح:«بسم الله الرحمن الرحیم و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فی الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا یحذرون» و صلی علی رسول الله و امیر المؤمنین (ع) و الأئمة (ع) واحدا واحدا حتی انتهی الی ابیه، فناولنیه ابومحمد (ع) و قال: یا عمة ردیه الی امه: حتی تقر عینها و لا تحزن و لتعلم ان وعدالله حق و لكن اكثر الناس لا یعلمون».
در كتاب غیبت شیخ الطائفة نورالله مرقده الشریف بسند خود از حكیمه (ع) در
[ صفحه 41]
حدیث طولانی كه میلاد حضرت قائم (ع) را در آن ذكر كرده فرمود: كه (بهنگام ولادت) من آنگونه كه زن (قابله) در كنار زن باردار می نشیند در كنار مادر حضرت قائم (ع) نشستم دست مرا گرفت و فشار سختی داد و ناله برآورد و من در زیرش دیدم كه حضرت ولی الله (ع) به حالت سجده قرار دارد شانه های حضرت را گرفتم و در كنار خود نشاندم و دیدم پاك و پاكیزه است حضرت امام ابومحمد حسن عسكری (ع) فریاد برآورد: ای عمه فرزندم را به نزد من آور. من اطاعت كردم حضرت طفل را از من گرفت و زبان مبارك را بر چشمانش كشید طفل چشمان خود را گشود امام (ع) زبان در دهانش نهاد و سپس به گوشهایش دهان نهاد و او را در كف دست چپ خود گذاشت حضرت ولی الله (ع) بر روی دست امام نشست امام (ع) دست بر سر مباركش كشید و فرمود: پسر جانم سخن بگو به قدرت خدا. ولی الله (ع) از شیطان رجیم بخدا پناه برد و آغاز سخن كرد و فرمود:«بسم الله الرحمن الرحیم و اراده می كنیم كه منت گذاریم بر مستضعفان زمین و آنان را پیشوایان و وارثان حكومت و مكانت در زمین قرار دهیم و نشان دهیم به فرعون و هامان و سپاهیانشان از آنچه عذر می كردند» و صلوات و درود بر حضرت رسول اكرم (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و ائمه طاهرین صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین یكی یكی فرستاد تا به پدر بزرگوارش (ع) رسید. آنگاه امام (ع) طفل را به من سپرد و فرمود: ای عمه پسرم را به مادرش برگردان «تا چشمش روشن شود و اندوهناك نگردد و بداند كه وعده خدای تعالی حق است ولی بیشتر مردم نمی دانند».
(تفسیر نورالثقلین ج 4 ص 109):
قال سید العابدین علی بن الحسین (ع): والذی بعث محمدا بالحق بشیرا و نذیرا ان الابرار منا اهل البیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته و ان عدونا و اشیاعهم بمنزلة فرعون و اشیاعه.
حضرت سیدالعابدین امام علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: قسم به خدایی كه محمد (ص) را بحق برانگیخت و بشیر و نذیرش قرار داد همانا نیكان از ما اهل بیت (ع) و شیعیانش منزلت موسی (ع) و شیعیانش را دارند و همانا دشمنان ما و پیروانشان منزلت فرعون و پیروان او را دارند.
[ صفحه 42]